کاربرد صحیح زمان فعل ها در متون انگلیسی

کاربرد صحیح زمان افعال در متون انگلیسی

کاربرد صحیح زمان افعال در متون انگلیسی یکی از پرتکرارترین سؤالها در ترجمه فارسی به انگلیسی، انگلیسی به فارسی، و ویرایش متن انگلیسی می باشد. در این مقاله مرور مختصری به این موضوع خواهیم داشت. به‌طورکلی مقالات رسمی به زبان انگلیسی از سه حالت مختلف زبان بیشتر استفاده می‌شود که در این مقاله به بررسی این سه نوع پرکاربرد و نحوه صحیح استفاده از آن‌ها در انواع مقالات و نوشته‌های رسمی و آکادمیک خواهیم پرداخت.

ایرادهای رایج در ترجمه فارسی به انگلیسی

زمان های اصلی در ترجمه و ویرایش متون انگلیسی

زمان در مقالات انگلیسی به اشکال گوناگونی مورداستفاده قرار می‌گیرند و استفاده صحیح و درست اشکال گوناگون آن‌ها در جای درست به فهم و گیرایی مطلب کمک فراوانی خواهند کرد. 

استفاده از زمان درست در اعتبار مقالات آکادمیک بسیار مهم است

همان‌طور که می‌دانید نه‌ تنها در زبان انگلیسی، بلکه در تمامی زبان‌های زنده دنیا سه نوع اصلی از زمان وجود دارند که این سه نوع شامل حال، گذشته و آینده هستند. نحوه استفاده و یا تشخیص این انواع گوناگون بسته به قواعد و دستورهای هر زبان متفاوت است.

بااین‌حال، می‌توان گفت که به‌صورت کلی افعال دارای زمان گذشته مربوط به اتفاقات و پدیده‌هایی هستند که در زمانی پیش از لحظه اکنون شکل‌گرفته‌اند. افعال آینده معمولاً به پدیده‌هایی اشاره دارد که قرار است در زمانی بعد از زمان حال اتفاق بیفتند و نیز افعال دارای دستور زبانی زمان حال معمولاً در لحظه در حال شکل گرفتن هستند. در ادامه بیشتر به بررسی زمان در مقالات انگلیسی خواهیم پرداخت.

• فواید و ضرورت استفاده از اشکال صحیح زمان افعال در ترجمه و ویراستاری متون انگلیسی 

استفاده درست از زمان در مقالات انگلیسی، فارسی و یا هر زبان دیگری نکته‌ای بسیار مهم و حائز اهمیت است که عدم رعایت آن پیامدهای زیادی از جمله نامفهوم بودن متن به همراه خواهد داشت.

اشکال مختلف زمانی در افعال به کار گرفته شده موجود در یک متن به خواننده کمک می‌کند تا به درک درست و روشنی از پدیده‌ها، وقایع و اتفاقات گوناگون دست یابد، متوجه شود چه اتفاقاتی در چه برهه‌ای از زمان روی داده‌اند و یا قرار است چه زمانی در آینده به وقوع بپیوندند. همچنین رعایت این نکته منجر به‌وضوح و روان بودن متن خواهد شد، خواننده را مشتاق به خواندن می‌کند و نیز می‌تواند پیام متن را به‌درستی به مخاطب برساند.

استفاده صحیح و به جا از اشکال مختلف زمانی نکته حائز اهمیتی است

• نکات مربوط به زمان افعال در ترجمه، ویرایش، و رفع سرقت مقالات رسمی و آکادمیک

یکی از نکات بسیار مهمی که لازم است در نگارش مقالات پژوهشی و رسمی به‌درستی رعایت شود، زمان افعال به کار گرفته شده است. این‌گونه مقالات از آن جایی که مقاله‌های معتبری به شمار خواهند رفت ممکن است از جهات گوناگون مورد بررسی و نقد قرار گیرند.

به‌علاوه همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره کردیم استفاده صحیح از افعال در نگارش مقاله می‌تواند به روان و سلیس بودن متن کمک کرده و در فهم و انتقال درست پیام اصلی بسیار مؤثر واقع شود. استفاده از اشکال مختلف زمان در مقالات انگلیسی اگر با دقت انجام شود به‌هیچ‌عنوان کار سختی نخواهد بود. چراکه برای حفظ واضح و روان بودن متن تنها از سه حالت رایج افعال در زبان انگلیسی برای نگارش استفاده می‌شود که در ادامه به معرفی و آشنایی بیشتر با آن‌ها خواهیم پرداخت.

• اشکال مختلف زمان افعال در ترجمه فارسی به انگلیسی و ویراستاری متن انگلیسی

همانند تمامی زبان‌های دیگر، زبان انگلیسی نیز دارای اشکال مختلف زمانی –different tenses است. از اصلی‌ترین این حالات می‌توان به زمان حال یا Present، گذشته یا Past و آینده یا Future اشاره کرد. همچنین در زبان انگلیسی این سه زمان اصلی را می‌توان در چهار شکل متفاوت به کار برد که هرکدام در شرایط مختلف به کار گرفته می‌شوند و کاربردهای گوناگونی دارند. این چهار شکل شامل ساده Simple، کامل Perfect، استمراری یا Continuous و Perfect Continuous هستند.

زمان در تمامی زبان‌ها شامل سه حالت کلی حال، گذشته و آینده می‌باشد.

سه زمان گذشته ساده، حال ساده و حال کامل رایج‌ترین اشکال زمان در مقالات انگلیسی و همچنین نگارش مقالات آکادمیک هستند که در بخش‌های بعدی مفصلاً به توضیح آن‌ها پرداخته‌ایم؛ بنابراین در این قسمت تنها به معرفی خلاصه‌واری از دیگر اشکال زمان در زبان انگلیسی می‌پردازیم.

• زمان آینده ساده -  Simple Future: در مواقعی استفاده می‌شود که قصد داریم در مورد اتفاقاتی صحبت کنیم که قرار است در آینده اتفاق بیفتند. برای مثال:

 “She will write papers for her classes next semester".

• گذشته کامل-  Past Perfect: از این شکل زمانی هنگامی استفاده می‌شود که قصد داریم در مورد اتفاقاتی در گذشته صحبت کنیم که پیش از اتفاقات دیگری رخ‌داده‌اند. برای مثال:

 “She had written several papers for her classes before she switched universities.”

• آینده کامل -  Future Perfect: برای توضیح اتفاقاتی که هم‌اکنون شروع شده‌اند اما قرار است در آینده تمام شوند. مثلاً:

“She will have written many papers for her classes by the end of the semester”.

سه شکل اصلی زمان

• انواع مختلف زمان‌های استمراری و کاربردهای آن‌ها
• حال استمراری -  Present Continuous: برای شرح دادن اتفاقات و پدیده‌ها در لحظه. مثال:

“She is writing a paper for her class”.

• گذشته استمراری -  Past Continuous: برای شرح اتفاقاتی استفاده می‌شود که در گذشته در حین یک اتفاق دیگر در حال انجام شدن بوده است. مثال:

“She was writing a paper for her class when her pencil broke”.

• آینده استمراری -  Future Continuous: برای شرح اتفاقاتی که انتظار می‌رود در آینده به‌صورت مستمر و متوالی صورت گیرند. مثال:

“She will be writing a lot of papers for her classes next year”.

• پیچیده‌ترین نوع زمان، کامل استمراری
• حال کامل استمراری –Present perfect continuous  : از این شکل زمانی برای تشریح افعالی استفاده می‌شود که در گذشته شروع شده‌اند و به طور مستمر تا گذشته نزدیک یا لحظه اکنون ادامه داشته‌اند و حالا به پایان رسیده‌اند. برای مثال:

“She has been writing a paper all night, and now she needs to get some sleep”.

• گذشته کامل استمراری –Past perfect continuous : از این شکل برای تشریح کارهایی که در گذشته به طور متوالی در حال انجام بوده‌اند و در همان زمان گذشته نیز پایان‌یافته‌اند استفاده می‌شود. برای مثال:

“She had been writing a paper all night, and she needed to get some sleep”.

• آینده کامل استمراری –Future Perfect Continuous: برای توضیح افعالی که قرار است به طور مرتب تا یک زمان خاص ادامه یابند. مثلاً:

“She will have been writing this paper for three months when she hands it in”.

کاربردهای مختلف زمان گذشته استمراری

• زمان‌های پرکاربرد در مقالات به زبان انگلیسی

انتخاب شکل مناسب افعال در نگارش متون آکادمیک برای نویسندگان آن بسیار مهم و قابل‌توجه است. این مسئله ممکن است در این‌گونه متن‌ها تنها به بازه‌های زمانی مختلف اشاره نداشته باشد و از جنبه‌های فراتری از بحث زمان، مانند مباحث علمی و رویدادهای پژوهشی برخوردار باشد. به همین جهت متخصصان و زبان‌شناسان مربوطه در اکثر مواقع اصول نگارشی صحیح را یکی از جنبه‌های حائز اهمیت یک مقاله علمی دانسته‌اند.

به‌علاوه تحقیقات نشان داده که زمان در مقالات انگلیسی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و بسیاری از افراد معتقدند که رعایت این نکات تا حد زیادی بر اعتبار مقاله‌های مختلف پژوهشی و علمی خواهد افزود. در نگارش مقالات انگلیسی معمولاً سه زمان گذشته ساده، حال ساده و حال کامل بسیار کاربردی هستند و استفاده از آن‌ها در میان نویسندگان و افرادی که گاهی به نگارش و نوشتن مقالات انگلیسی می‌پردازند رایج‌تر است. هرکدام از اشکال این زمان‌ها کاربرد و گرامرهای گوناگونی دارند.

مثالی از نکات دیگری که باید در مقالات رعایت شود

برای این‌که بدانیم در نگارش مقالات خود از چه زمانی باید استفاده کنیم بهتر است ابتدا سبک و چکیده کلی مقالات را در نظر گرفته و سپس باتوجه‌به آن از زمان مناسب افعال استفاده کنیم. در ادامه به بررسی کاربردهای مختلف هر نوع زبانی می‌پردازیم. با دانستن کاربرد صحیح هر شکل زمانی به‌سادگی قادر به تشخیص محل درست استفاده از آن‌ها خواهید بود.

• زمان حال ساده –Simple Present

از این شکل زمانی به طور معمول برای اعلام امور روتین استفاده می‌شود اما در مقالات بهتر است برای معرفی قوانین مختلف حاکم بر جوامع و یا طبیعت، حقایق علمی، دادن اطلاعات در مورد وقایع محیطی و همچنین برای بیان اموری که به‌صورت مکرر و در بازه‌های گوناگون زمانی اتفاق می‌افتند استفاده شود.

 حال ساده رایج‌ترین نوع زمان در مقالات انگلیسی است بنابراین بهتر است از این زمان به‌عنوان اصلی‌ترین شکل زمانی در نگارش مقالات خود استفاده کنید. ساختار جملات با زمان حال ساده به‌صورت زیر است:

Subject + base form of the verb + the rest of sentence

• کاربردهای گوناگون حال ساده در مقالات

به‌طورکلی در نگارش مقالات دو حالت خاص وجود دارد که لازم است در آن‌ها از شکل زمانی حال ساده استفاده شود. در حالت اول برای شرح دادن وقایع، توضیح امور و مسائل کلی از زمان حال ساده استفاده می‌شود. وقایع یا به‌اصطلاح فکت‌ها اتفاقاتی هستند که همواره برقرارند و محدود به یک بازه زمانی خاص نمی‌شوند. در نگارش مقالات ممکن است برای توضیح شرایط و یا ارائه یک بک‌گراند کلی از مطلب نیاز داشته باشید که از حال ساده استفاده کنید. برای مثال جملات زیر نمونه‌هایی از کاربرد شکل حال ساده زمان در مقالات انگلیسی هستند.

Light travels faster than sound.

Older people express less concern about the environment than younger people.

According to Piketty (2013), inequality grows over time in capitalist economies.

حالت دومی که در نگارش مقالات به زبان انگلیسی لازم است از زمان حال ساده استفاده کرد زمانی است که در یک نوشته قصد داریم به بررسی و شرح محتوای اصلی بپردازیم. برای مثال در نگارش کتاب‌ها و داستان‌ها نویسنده در بیان اتفاقات کلی همانند بیان وقایع و حوادث طبیعی عمل می‌کند و افعال را به شکل زمان حال ساده به کار می‌برد. جمله زیر نمونه‌ای از این حالت است.

In the first novel, Harry learns he is a wizard and travels to Hogwarts for the first time, finally escaping the constraints of the family that raised him.

از دیگر موارد استفاده حال ساده در مقالات می‌توان صحبت درمورد تئوری‌های علمی، اشاره به موضوعات ذکرشده در مقاله و یا بیان موضوعات تخیلی ساخته شده توسط ذهن افراد را نام برد.

• زمان گذشته ساده-Simple Past

از این شکل زمان در مقالات انگلیسی برای بیان اتفاقاتی که در گذشته شروع شده و پایان‌یافته‌اند استفاده می‌شود. در مقالات آکادمیک از این حالت زمان برای دو موقعیت کلی شرح گام‌ها و مراحلی که در حین تحقیقات طی شده و نیز برای اشاره به اتفاقات تاریخی زمینه‌ای استفاده می‌شود.

 در موقعیت اولی که گفته شد، یعنی شرح گام‌های طی شده در تحقیقات فرقی ندارد که تحقیقات متعلق به خود شما هستند یا نه، درهرصورت برای بیان این گام‌ها و اقدامات لازم است که از زمان گذشته ساده استفاده کنید. جملات زیر نمونه‌ای از کاربرد افعال به‌صورت گذشته ساده هستند.

Olden (2017) recruited 17 participants for the study.

We found a positive correlation between the variables, but it was not as strong as we hypothesized.

از این شکل زمان در مقالات انگلیسی می‌توان به‌منظور صحبت درباره وقایع تاریخی نیز استفاده کرد. به‌طورکلی از گذشته ساده در شرح وقایعی استفاده می‌شود که در گذشته اتفاق افتاده‌اند. مثلاً:

James Joyce pioneered the modernist use of stream of consciousness.

چند مثال از زمان حال کامل

• زمان حال کامل –Present Perfect

در نگارش مقالات انگلیسی از زمان حال کامل به طور معمول برای بیان نتایج تحقیقاتی استفاده می‌شود که مشخص نیست دقیقاً در چه زمانی از گذشته انجام شده‌اند. به‌علاوه از حال کامل برای مرتبط کردن نتایج تحقیقات گذشته و تحقیقات و کارهایی که توسط شما به‌دست‌آمده و در مقاله به آن‌ها اشاره شده نیز استفاده کرد. از این شکل زمانی برای بیان و شرح دادن محتوای کلی و اصلی مقاله استفاده می‌شود.

.Many researchers have investigated the effects of poverty on health

توجه داشته باشید که مهم‌ترین تفاوت بین حال کامل و گذشته ساده این است که از زمان حال کامل برای بیان اتفاقانی که در یک زمان نامشخص از گذشته رخ‌داده‌اند استفاده می‌شود اما گذشته ساده برای شرح حوادثی به کار می‌رود که در یک بازه زمانی مشخص در گذشته اتفاق افتاده‌اند و در همان بازه نیز به اتمام رسیده‌اند. جمله زیر مثالی از همین موضوع می‌باشد.

Green et al. have conducted extensive research on the ecological effects of wolf reintroduction.

ساختار اصلی زمان حال کامل در زبان انگلیسی

همچنین از این شکل زمان در مقالات انگلیسیبرای بیان تمرکز بر روی مسائل و کشفیات به‌دست‌آمده از نتایج یک سری تحقیقات که در یک بازه زمانی نامشخص در گذشته اتفاق افتاده‌اند استفاده می‌شود.

• زمان های به کار رفته شده در ترجمه فارسی به انگلیسی و ویراستاری متن انگلیسی

در ترجمه فارسی به انگلیسی و یا ویرایش متن انگلیسی، باید دقت داشته باشیم که هر مقاله از چندین بخش شامل عنوان، چکیده، مقدمه، مواد و روش ها، نتایج، بحث، و نتیجه گیری تشکیل شده است. در ادامه به بررسی زمان های صحیح افعال به کار برده شده در هر بخش از مقاله پرداخته می شود.

عنوان (Title)

اگربخواهیم عنوان را به صورت یک جمله‌ی کامل بنویسیم، از زمان حال ساده استفاده می‌کنیم. برای مثال:

“Vitamin B is required for intestinal cell differentiation”.

چکیده (abstract)

زمان افعال در «چکیده» متن ترجمه شده باید متناسب با بخشی که به آن اشاره کرده است باشد. در واقع چکیده خلاصه ای از مقاله است که کل مقاله را معرفی می کند. بنابراین، همانند خود مقاله، چکیده نیز از بخشها مختلفی شامل مقدمه، روش و مواد، نتایج، و نتیجه گیری تشکیل شده است. بخش مقدمه چکیده که موضوع مورد بحث را توصیح می دهد، با حال ساده بیان می شود. پژوهش‌های گذشته با حال ساده، گذشته، و گذشته کامل توصیف می شوند. روش‌ها و نتایج باید با استفاده از گذشته‌ی ساده توصیف شوند.

مقدمه (introduction)

افعال مورد استفاده در مقدمه یک مقاله شامل زمان‌های مختلف هستند. در کل، اگر مطلب مورد بررسی به‌طور گسترده پذیرفته شده باشد، از زمان حال ساده استفاده می شود. مثال:

“Water is an essential substance for human body functions”.

برخی از موضوعات مورد  بحث در مقدمه به تحقیقات گذشته ارجاع داده اند که نتایجش هنوز هم مورد قبول است. در این موارد از زمان حال کامل استفاده می شود. به عبارت دیگر، این زمان نشان می‌دهد با اینکه مطالعه در گذشته انجام شده است نتیجه‌اش همچنان مستند و قابل قبول است. مثال:

“Howard et al. (2020) have shown that Vitamin B is essential for several cell functions”.

برخی اوقات فاعل جمله یک مطالعه، عکس، یا جدول می باشد. در این حالت از زمان حال ساده استفاده می شود. مثال:

“This study shows the strong effect of the drug”.

“Table 2 gives the specifications of the prepared samples”.

در بررسی روش‌های استفاده‌ شده در مقاله‌های گذشته از زمان گذشته‌ی ساده استفاده می شود:

“These authors sampled 200 butterfly species from  96 swamps”.

گاهاً، ترکیبی از زمان‌ها استفاده می‌شود:

“They suggested that DNA contained three helices, but subsequent work has shown the existence of a double-helix structure”.

مواد و روش‌ها (materials and methods)

بخش روش‌ها به معرفی اتفاقاتی می پردازد که در طول مطالعه رخ داده‌اند. در این بخش، از گذشته‌ی ساده استفاده می شود.

“Cells were irradiated, transfected, and assayed for DNA damage”.

زمانی که یک عمل پیش از عملی دیگر اتفاق بیافتد، گذشته‌ی کامل برای بیان عمل متقدم و گذشته‌ی ساده برای بیان عمل متاخر استفاده می‌شود.برای مثال:

“The cells that had been irradiated were assayed for DNA damage”.

“Patients who had been selected to undergo surgery completed questionnaires”.

نتایج (results)

آزمایش‌ها و تست ها زمانی انجام شده‌اند که مقاله هنوز کامل نشده است. بنابراین، نتایج آن‌ها نیز در زمان گذشته حاصل شده است. در نتیجه، بهتر است نتایج را با زمان گذشته‌ی ساده بیان کنیم.

“We detected no fluorescence in the control sample”.

با این حال، در موارد خاص باید از حال ساده استفاده کرد (مثال: معرفی اشکال و جداول، یا نتایج):

“The results of this study indicate that magnesium is essential for enzymatic function”.

“Fig. 1 presents the fluorescence data of this study”.

“In this research, we report the discovery of a new species of sparrow.”

بحث و نتیجه گیری (discussion and conclusions)

در کل، قواعد به کار رفته در بخش «بحث و نتیجه گیری» مشابه سایر بخش‌های مقاله است. زمانی که به نتایج یا روش‌های خاصی اشاره می شود، بهتر است از گذشته‌ی ساده استفاده شود. اگر نتیجه‌ی مقاله را ارائه می شود، حال ساده انتخاب مناسبی خواهد بود:

“We conclude that gene X is dispensable for ornithine synthesis”.

با این حال، بخش بحث و نتیجه گیری ممکن است زمان آینده را نیز در بر گیرد. اگر پیشنهاد خاصی را برای تحقیقات آینده تبیین می شود، می توان از زمان آینده ساده استفاده کرد.

 “For a more comprehensive research, we will replicate this study in a larger population”.

 در این مقاله، توصیه‌هایی را درباره‌ی انتخاب زمان فعل در مقالات علمی ارائه کردیم. دقت داشته باشیم که مطالب ارائه شده در این مبحث مطلق نبوده و ممکن است با توجه به توصیه ها و دستور العملهای ژورنالها، زمانهای به کار رفته شده در ترجمه فارسی به انگلیسی و ویرایش متون انگلیسی متغیر باشند.

این مقاله در گروه ترجمه، ویرایش، و رفع سرقت ادبی ادیت95 تهیه شده است. استفاده بدون ذکر منبع مجاز نمی باشد.